کمی مختصر و کوتاه با رهبرم

رهبرا

روزهایی را سپری می کنیم که انگار در جنگ رو در رو با دشمن هستیم، در

فضای خفقانی که چرا «من ها» را خوب نمی بینیم و دستورات را طبق

فرمایشات شما اجرا می کنیم! نه فرمایشات «من ها» باید ریشه مان را بزنند

واگرنه خوب دستشان را رو می کنیم... آنقدر خیال های قدرت نمایی شان

فربه شده است که گلوهایمان را می فشارند و ... رویم نمی شود بیشتر از

این درد و دل آقا جان ...

در گذر این پیچ تاریخی شما را که محکم و ایستاده می بینم دیگر زبانم بند

می آید و می گویم باید ایستاد، تا آخر هم ایستاد حتی، اگر...!